القای آپوپتوز در سلولهای لوسمیک پرومیلوسیتی(NB4) توسط الیگونوکلئوتید ضد آنزیم تلومراز
|
لیلا اصغریکیا ، داود بشاش ، سید حمیدا. . غفاری ، محسن حمیدپور ، اردشیر قوامزاده |
کارگر شمالی ـ تهران ـ ایران ـ کدپستی: 14111 |
|
چکیده: (6477 مشاهده) |
چکیده
سابقه و هدف
به دلیل فعالیت بالای آنزیم تلومراز در تکثیر اغلب سرطانها از جمله لوسمی پرومیلوسیتیکی حاد(APL)، مهار تلومراز روش مناسبی جهت درمان میباشد. در این مطالعه به بررسی اثر الیگونوکلئوتید ضد تلومراز بر روی القای مرگ سلولی و آپوپتوز سلولهای NB4 پرداختیم.
مواد و روشها
در این مطالعه تجربی، به منظور بررسی اثر الیگونوکلئوتید آنتاگونیست تلومراز، سلولها تحت دوزهای مختلف الیگونوکلئوتید قرار گرفتند. جهت بررسی اثر این دارو بر زندهمانی سلولها، آزمایش MTT انجام شد و جهت بررسی مولکولی القای آپوپتوز، بیان ژنهای دخیل در این روند به روش Real-Time PCR ارزیابی گردید.
یافتهها
الیگونوکلئوتید قادر به کاهش درصد زندهمانی و القای مرگ سلولی میباشد. تیمار سلولها با الیگونوکلئوتید در غلظتهای 5، 10، 20، 30 و 40 پیکومولار، به صورت وابسته به دوز پس از طی 48 ساعت باعث کاهش درصد زندهمانی سلولها و مرگ سلولی گردید. شایان ذکر است میانگین درصد زنده مانی در غلظت 40 پیکومولار، 64% بود، در حالی که این درصد در تیمار سلولها با الیگونوکلئوتید کنترل 94% میباشد. علاوه بر این، نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که مرگ سلولی القا شده با این الیگونوکلئوتید با افزایش بیان ژن Bax و کاهش بیان 2Bcl- همراه میباشد.
نتیجه گیری
با توجه به طول تلومر کوتاه و فعالیت بالای آنزیم تلومراز در بیماران APL و همچنین اثربخشی الیگونوکلئوتید در القای مرگ سلولی در سلولهای پرومیلوسیتیک NB4، میتوان درمانهای مبتنی بر استراتژی مهار آنزیم تلومراز را به عنوان راهکار مناسب در این بیماران مدنظر قرار داد. |
|
واژههای کلیدی: کلمات کلیدی: لوسمی پرومیلوسیتیک حاد، آپوپتوز، مرگ سلولی |
|
متن کامل [PDF 479 kb]
(2249 دریافت)
| | متن کامل (HTML) (1681 مشاهده)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
هماتولوژي انتشار: 1394/12/22
|
|
|
|